Tinea versicolor(เกลื้อน)
เกลื้อนเกิดจากอะไร?
เกลื้อนเกิดจากเชื้อราสายพันธุ์มาลาสซีเซีย (Malassezia) ปกติเป็นเชื้อราที่อยู่บนผิวหนังชั้นนอกของเราอยู่แล้ว โดยไม่ทำให้เกิดโรค แต่เมื่อมีปัจจัยกระตุ้นทำให้เปลี่ยนรูป จึงทำให้เป็นโรคเกลื้อนขึ้นมา มักเกิดในบริเวณที่มีต่อมไขมันมาก แต่ไม่ใช่โรคที่ติดต่อกันได้ง่าย เพราะคนที่จะเป็นเกลื้อน มักเกิดจากตนเองที่สร้างเหตุให้เชื้อราปกติ กลายเป็นก่อโรคได้
กลุ่มเสี่ยงที่จะเป็นเกลื้อน
1.พบได้บ่อยในวัยรุ่น เพราะเป็นวัยที่ต่อมไขมันทำงานมาก และมีระดับฮอร์โมนที่เปลี่ยนแปลง
2.ผู้ที่มีอัตราการหลุดลอกออกของผิวหนังช้ากว่าปกติ หรือผู้ที่มีผิวมันจะมีโอกาสเป็นโรคนี้มากกว่าคนทั่วไป
3.ผู้ที่มีเหงื่อออกมาก อยู่ในสถานที่ที่ร้อน อบอ้าว ที่ทำงานกลางแดด ทำงานแบกหาม นักกีฬาหรือผุ้ที่ใส่เสื้อผ้าที่อัพเหงื่อเป็นเวลานานเป็นต้น
4.ขาดสารอาหารบางชนิด ที่จะทำให้กลไกด้านภูมิคุ้มกันไม่สมบูรณ์
5.ผู้ที่เป็นภาวะภูมิคุ้มกันบกพร่อง เช่น โรคเอดส์ รับประทานยาบางชนิดเป็นระยะเวลานาน เช่น ยาต้านแบคทีเรีย รวมถึงสเตียรอยด์
6.มีภาวะอื่นๆ เช่น ภาวะความเครียด ภาวะโลหิตจาง เป็นวัณโรค และการตั้งครรภ์ เป็นต้น
อาการของเกลื้อน
มีผื่นขึ้นกระจายอยู่ในบริเวณที่มีเหงื่อออกมาก มักพบขึ้นบริเวณแผ่นหลังและหน้าอก มีบ้างที่พบขึ้นบริเวณลำคอ หน้าท้อง และต้นแขน แต่มีเพียงส่วนน้อยเท่านั้นที่พบขึ้นที่บริเวณใบหน้า
ผู้ป่วยบางคนจะไม่มีอาการคัน ยกเว้นในบางครั้งที่มีเหงื่อออกมากซึ่งอาจทำให้รู้สึกคันได้เล็กน้อยพอแค่พอทำให้รำคญ
ลักษณะของเกลื้อน
ลักษณะจะเป็นผื่นวงกลม หรือวงรี ทั้งขนาดเล็กหรือใหญ่ โดยขึ้นแยกจากกันหรือติดกัน มีสีที่แตกต่างในแต่ละคน ตั้งแต่สีขาว สีชมพู สีน้ำตาลอ่อน ไปจนถึงสีน้ำตาลอมแดง จึงมักทำให้ผิวหนังมีสีซีดจาง หรือสีเข้มกว่า สีผิวปกติข้างเคียง (Hyperpigmentation) มีลักษณะแบนราบขอบชัด และผิวสัมผัสไม่เรียบ
การรักษาเกลื้อน
1.ยาแบบกิน
เหมาะสำหรับผู้ที่มีผื่นบริเวณกว้าง การใช้ยาในรูปแบบทาจึงไม่สะดวกระยะเวลาที่ใช้รักษาจะสั้นกว่าแบบทา แต่ผลข้างเคียงจากยาก้ย่อมมีมากกว่า ซึ่งผลข้างเคียงขึ้นจากชนิดของยา เช่น คลื่นไส้ อาเจียน หรือผิวหนังขึ้นผื่น
2.ยาแบบทา
เหมาะสำหรับผู้ที่มีผื่นไม่มากแต่จะใช้เวลารักษา นานกว่ายาแบบกิน ต้องใช้ทุกวันติดต่อกันอย่างน้อย 2 สัปดาห์ขึ้นไป
3.สบู่หรือแชมพู
ใช้ฟอกตัว หลังขั้นตอนการอาบน้ำ เหมาะสำหรับผู้ที่มีผื่นบริเวณกว้าง
4.สมุนไพร
สำหรับสมุนไพรไทยที่มีสรรพคุณในการรักษาโรคเกลื้อนเช่น ทองพันชั่ง กุ่มบก ข่า อัคคีทวารเป็นต้น สำหรับวิธีการใช้และระยะเวลาในการใช้ควรศึกษาจากตำรา หรือปรึกษาจากแพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านสมุนไพรไทย